وقتی خواب سبزها تعبیر نمی شود

رهبران جریان سبز تلاش می کنند که از آب گل آلود ماهی بگیرند و به جای روز 22 بهمن که مردم ایران سالگرد انقلاب اسلامی را جشن گرفتند، روز دیگری را به بهانه حمایت از نهضت مردم مصر و تونس برای حضور در خیابان ها بیایند. آنها هنوز در توهم خود به سر می برند و فکر می کنند چنین قیام هایی تنها ریشه در آزادی دارد. در حالی که مردم مصر بارها در مصاحبه های خود با شبکه های مختلف خبری بیزاری خود را از سیاست های استعماری غرب و به خصوص آمریکا و اسرائیل و انگلیس نشان داده اند...

بولتن نیوز: سبزها و سران فتنه، با دادن آدرس اشتباهی به هواداران خود و گم کردن ریشه تحولات اخیر در مصر و تونس، تلاش می کنند تا تاریخ را به شکلی وارونه نشان دهند و آب را گل آلود کرده و ماهی بگیرند. در حالی که بسیاری از پژوهشگران غربی به این موضوع اعتراف کرده اند که ریشه حوادث اخیر در مصر و تونس و... در انقلاب 1979 ایران است، جریان مرده سبزها و رهبران آن تلاش دارند تا این موضوع را به جنبش آشوب طلبانه و اغتشاشگر خود نسبت دهند.

در حالی که موج بیداری اسلامی، عدالت خواهی و تحولات سیاسی در منطقه خاورمیانه و کشورهای اسلامی آغاز شده و مردم جهان چه کشورهای اسلامی و چه کشورهای غربی، ریشه این تحولات را آزادی خواهی و عدالت طلبی با منشا انقلاب اسلامی می دانند و اثرگذاری انقلاب اسلامی ایران بر موج بیداری منطقه خاورمیانه و کشورهای اسلامی را پذیرفته اند، این جماعت محدود سعی می کنند تا با وارونه کردن این حقایق و گم کردن نشانه ها، این جریانات را به نفع خود مصادره کنند .

رهبران جریان سبز تلاش می کنند که از آب گل آلود ماهی بگیرند و به جای روز 22 بهمن که مردم ایران سالگرد انقلاب اسلامی را جشن گرفتند، روز دیگری را به بهانه حمایت از نهضت مردم مصر و تونس برای حضور در خیابان ها بیایند. آنها هنوز در توهم خود به سر می برند و فکر می کنند چنین قیام هایی تنها ریشه در آزادی دارد. در حالی که مردم مصر بارها در مصاحبه های خود با شبکه های مختلف خبری بیزاری خود را از سیاست های استعماری غرب و به خصوص آمریکا و اسرائیل و انگلیس نشان داده اند.

پیشتازی اخوان المسلمین و احزاب اسلامی و تعداد هواداران آنها و شعارهای مردم مصر و تونس و کشورهای دیگر به خوبی نشان می دهد که این انقلاب و موج بیداری که اکثر کشورهای اسلامی را با خود همراه ساخته، ریشه در انقلاب اسلامی و دستاوردها و اهداف عدالت خواهانه و آزادی خواهی اسلام دارد و رهبری امام خمینی و توصیه ها و پیام های مقام معظم رهبری، در هوشیاری و بیداری مسلمانان تاثیر بسیاری داشته است.

اگر این فرض را بپذیریم که تحولات در مصر و تونس و یمن و اردن و.. ریشه اسلامی ندارد سوالی که پیش می آید این است که پس چرا این موضوع در کشورهایی که دارای آیین ها و مذاهب و فرهنگ و باورهای دیگری هستند اتفاق نمی افتد؟ حتی موج شادی و برخورد مردم  در کشورهای اسلامی با نوع تحلیل و برخورد مردم کشورهای اروپایی، آسیای شرقی و آفریقایی با نوع شادی مردم، تحولات و موج بیداری در کشورهای اسلامی کاملا متفاوت است. تفاوت شاخص های خبری، اطلاع رسانی، موضع گیری دولت ها و احزاب، حضور مردم در خیابان ها و... در کشورهای اسلامی متفاوت با آن چیزی است که در کشورهای آمریکا، اروپا و شرق آسیا رخ می دهد.

نگاهی به سخنان  باراک اوباما، اعضای کنگره آمریکا و رهبران اروپا و تفاوت نگاهی که با سخنان رئیس جمهور و رهبر انقلاب ایران و کشورهای اسلامی دارد ، به خوبی ثابت می کند که رهبران غرب، ضمن این که ژست حمایت از دموکراسی می گیرند اما به شدت نگران پیروزی احزاب و گروه های اسلامی در منطقه هستند. سناتور مک کین در مصاحبه با اشپیگل به این موضوع اعتراف کرد و گفت که آنچه از نظر وی مطلوب است این است که پس از برکناری حسنی‌مبارک ارتش و دیگر سازمان‌های دموکراتیک، مسئولیت اداره کشور را به عهده بگیرند اما این کار به اخوان‌ المسلمین واگذار نشود.

اشپیگل از این سناتور آمریکایی درباره دیدگاه وی مبنی بر مقایسه انقلاب مردم مصر با انقلاب اسلامی ایران در سال 57 پرسید که وی به شدت نسبت به روی کار آمدن اسلام‌گرایان در مصر ابراز نگرانی کرد.

این مساله واضح است که آمریکایی ها از تحولات افغانستان و عراق ناراضی هستند و در مورد احتمال تقابل مصر با اسرائیل در آینده نیز بسیار نگرانند و خواستار آن اند که مصر به توافقات و قراردادهای خود با اسرائیل پای بند باشد.

همین تفاوت برخوردها به خوبی به جنبش سبز ثابت می کند که ریشه تحولات منطقه درسال های آینده، کاملا مبتنی بر شعارهای انقلاب اسلامی است و الا چه لزومی دارد که کشورهای غربی تا بدین حد از تحولات عراق، افغانستان، مصر، تونس و کشورهای دیگر تا این اندازه نگران باشند.

مردم ایران در 22 بهمن همراه با مردم  تونس و مصر، رفتن مبارک و بن علی را جشن گرفته اند و کشور های مختلف از الجزایر گرفته تا عراق و پاکستان و... اثر انقلاب اسلامی ایران بر موج بیداری اسلامی کشورهای منطقه را پذیرفته اند. دیکتاتورها از اثر پذیری ایران بر این موج بیداری هراسان هستند و از این که مردم کشورها به خیابان بیایند و در ارتباط با تحولات مصر به شادی بپردازند یا شعارهای خود را بیان کنند بسیار هراسان هستند . درحالی که در ایران، علاوه بر اخبار لحظه به لحظه این تحولات، مردم در ارتباط با این پیروزی به شادی مشغولند، دیکتاتورها در کشورهای دیگر از حضور مردم نگران هستند.

مردم کشورهای اسلامی با دستاوردهای انقلاب اسلامی آشنا شده اند و هر نوع تحولی چه اشغال توسط آمریکا در عراق وافغانستان و چه سرنگونی دیکتاتورها توسط مردم در مصر و تونس، سرانجام با موج بیداری اسلامی و قدرت گرفتن گروه های اسلامی همراه خواهدشد و کشورهای غربی نیز پذیرفته اند که هیچ جایگزینی برای نتیجه این تحولات ندارند و نه در عراق وافغانستان توانستند مانع قدرت گرفتن گروهای اسلامی و آزادی خواهان مسلمان شوند و نه درمصر می توانند مانع حق طلبی مردم در برخورد با اسرائیل وحقوق مردم فلسطین شوند.

شاخص ها و نحوه برخورد دولت ها و رهبران کشورهای منطقه با این موضوع به خوبی ثابت می کند که خواب سبزها تعبیر نمی شود و نمی توانند آب را گل آلود کنند تا ماهی بگیرند. زیرا فضای تحولات منطقه کاملا شفاف است و کشورهای اسلامی و غربی پذیرفته اند که تحولات منطقه در مصر وتونس و کشورهایی که دیکتاتورها بر سرکارند، ریشه های درانقلاب اسلامی دارد و آن چه در عراق و افغانستان نیز رخ داد نشان می دهد که  هر نوع تحولی سرانجام با موج بیداری اسلامی همراه می شود .

براین اساس، هر نوع حرکتی توسط سبزها که بخواهد منکر انقلاب و جمهوری اسلامی و رهبری ولایت فقیه شود، از حالا محکوم به شکست و فنا است. سران فتنه و هواداران کم شمار آنها باید بدانند که تفکرات سکولاریستی و الگوهای پوسیده لیبرالیته در میان این سرزمین جایی نداشته و نخواهد داشت.

این پرسش را باید از رهبران جنبش سبز  پرسید که آیا اتفاقی است که در روز 22 بهمن، مبارک دیکتاتور 30 ساله مصر برکنار می شود؟

آیا اتفاقی است که همزمان با شادی مردم ایران در  سی و دومین سالگرد انقلاب اسلامی ، مردم مصر نیز از سقوط  فرعون زمان خویش خوشحال وشادمان هستند؟ آیا این اتفاق ها و همزمانی این دو اتفاق در یک روز در دو مقطع تاریخی، وعده الهی برای حاکمیت مستضعفین و مردم با ایمان جهان نیست؟

و پرسش دیگر این است که اگر رهبران سبز حرف قابل ارزش و اعتنایی دارند و مردم به آنها توجه دارند چرا تنها به بهانه راهپیمایی های رسمی جمهوری اسلامی می خواهند به خیابان می آیند تا آب را گل آلود کنند و ماهی بگیرند؟ اگر هدف آنها دفاع از مردم مصر و تونس بود چرا در همان روز جشن ملی- اسلامی مردم ایران یعنی 22 بهمن نیامدند؟ و این که آیا این موضوع نشان از این امر ندارد که آنها راه خود را از راه انقلاب اسلامی جدا کرده و خود را به دامن سران استکبار انداخته اند؟